Bir adam vardı tanıdığım kökleri sapa sağlam,dimdik ayakta duran. Ait olmadığı biryerde öyle derinden salmıştı ki köklerini kimse anlayamazdı başka yerden savrulup geldiğini.
Kimine baba, kimine abi, kimine kardeş ve bir çok insana yoldaş olmuştu.
Koca bir çınar ağacı gibiydi.
Yapılı, iri yarı biri değildi ama kocaman yüreğine bir çok insanı sığdırmıştı.
Ben çok geç tanıdım bu koca yürekli adamı. Şimdi ardında sadece iyiki tanımışım, iyiki bilmişim diyebiliyorum. Ondan geriye koskoca güzel bir aile kaldı.
Söylücek çok şey var ama iyiliğini anlatmak için kafamdaki binlerce kelimeyi bir araya getirip doğru cümleleri yazamıyorum. Onun gidişini anlatıcak en kısa ve net cümlede sanırım bu olsa gerek:
"Ayvalık'ı "eniştesiz" bıraktı bu koca yürekli adam."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder