Neresindeyim hayatın?
Kaç metre altında yada kaç metre üstünde.?
Nekadar uzağındayım yada nekadar derininde?
Kime borçluyum aldığım nefesi? Anneme mi? Hergünümü ona mı armağan etmeliyim:?
Yoksa beni hayata bağlayan sevgilime mi?
Herkesin hakkını yercesine ona adıyorum sanki bugün aldığım nefesi.
Varlığıyla mutlu oluyorum, gülüşüyle mutlu oluyorum..aslında herşeyiyle mutlu oluyorum. Oyüzden tüm bencilliğimle adıyorum belkide kendimi ona.
Oyüzden açtığım her kapının arkasında o var..
Belkide bugün bensem, üniversiteyi bitirebilmişsem, kendime güvenebiliyorsam, başım dik olabiliyorsa bunların hepsi onun sayesindedir. Ve ben gerçektende kendimi ona borçluyumdur.
Beni ben yapan bu adana aşık olmak için bir sürü nedeni var aslında. Ve bugün hayatın neresinde olduğumu biliyorsam yada neresinde olmaya çalıştığımı onun üzerimde ki kanatları sayesinde.
TEŞEKKÜR EDERİM BENİ BEN YAPAN ADAM, TEŞEKKÜR EDERİM HAYATIMI ANLAMLI KILDIĞIN İÇİN..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder